Antika Dükkanında Bir Dev

   Kendinizi hiç antika dükkanında bir dev gibi hissettiğiniz oldu mu? Demek istediğim, aslında her şeyin çok güzel ancak bir o kadar da kırılgan olduğu, tek bir hareketinizle bile herhangi bir şeyin kırılacağı bir dükkan..
    Etrafım çok sevdiğim, ışık saçan, pek değerli antikalarla dolu sanki.. Hepsine büyülenmiş bir şekilde bakıyorum, hepsi birbirinden güzel.. Hiçbirine katiyen zarar vermek istemiyorum; aksine daha da parlamalarını sağlamak istiyorum. Ama ben bir devim, ufacık bir hareketim bile herhangi bir şeyin kırılmasına ve elimden kaymasına yetebilir.. Kollarımı gövdeme yaklaştırıyorum, hislerimi de kalbime.. Ve en önemlisi, pervasız sözcüklerimi içimdeki zindanlara kapatıyorum.. Ne zaman biri hapisten kaçsa minik çaplı bir kaosa neden oluyor..
    Bazen öyle bir ruh haline girersiniz ki, sanki dört duvar üzerinize kapanıyor. Ne onları itebilir, ne de bir kaçış yolu bulabilirsiniz.. Çaresizlik kadar amansız, acımasız, korkunç bir duygu var mıdır acaba. Sanki sizi bir noktaya kadar getiren ne duygu varsa; sevgi, saygı, nefret, kin, özlem, umut, hepsi çaresizliğin açtığı kara delikte yok oluyor. Ne kadar çırpınırsanız o kadar dibe batacağınız bir bataklık gibidir bu his. Derinlere battıkça gözlerinizin önünden kısa anlar geçer: Bembeyaz, göz alıcı bir ışık, ışığın içinde muhteşem bir antika dükkanı ve gülümsemenizi sağlayan küçük anılar. Ve daha derinlere battıkça ışık zayıflar ve zayıflar.. Antika dükkanı soluklaşır, gördüğünüz son görüntü kırık parçalardır. Her yer ve her şey, kırıklarla dolu. Etrafta hayal kırıkları mı var yoksa? Elinizi uzatırsınız, düşen her bir parçayı yakalamaya çalışırsınız, kurtarmayı ve kurtulmayı dilerseniz. Elinizi derin suların içinde gökyüzüne uzatır; okyanusa dönüşen bataklığa bakarsınız son defa. O da ne? Okyanusun masmavi sularında yüzlerce, binlerce parlayan küçük ışık parçacıkları var.. Her taraf ışık parçacıklarıyla çepeçevre. Ve birden anlarsınız; etraf antikaların kırık cam parçacıklarıyla dolu..