24 Şubat 2014 Pazartesi

Başıboş Bir Ruh

  Merak ediyorum, bazı insanlar gerçekten odundan mı yapılmış? Bir söz vardır hani:
Yollar da güzeldir ama altından kanalizasyon geçer.
Sanrım ben bunu dikkate almamışım. Acaba Friends ilk bölümleri izlemiş biri olarak düşünüyorum da, gerçekten her insan için bir insan mı yaratılmış? Ya da güzel bir ilişkiden çıktığında, ne kadar güzelse bedeli o kadar kötü bir kalp kırıklığı yaşamak mı? Belki de hayat kendince böyle bir adalete sahiptir.
  Bi insan sana güvenip, hoş davranıyor, senle gülüp senle aynı zevkleri paylaşıyorsa ve herkes senin düşündüğün gibi düşünüyorsa, o zaman neden gidip başkasıyla olur? Neden iki günlük biriyle olmayı tercih eder? Belki de sorun sadece öncekinin fazla iyi olmasıydı. Belki de safça ve hayalperestçe düşüncelerim beni yeniden yarı yolda bırakmıştır.
Başıma ne geldiyse fazla hayal kurmaktan geliyor. Çünkü büyük hayaller büyük hayal kırıklıkları ile dolu.
 Neden filmlerdeki, kitaplardaki, hayallerdeki şeyler gerçek değildir? Mantıken her insan bunların gerçek olmasını istiyorsa, neden olmuyor? Belki de gerçekler de hayaller kuruyordur, belki de hayal kırıklıkları gerçekleri oluşturuyordur.
  Eskilerin ve yenilerin savaşını kim kazanır? Yenileri tutuyorsan ve eskiler zararlı ve tehlikeliyse, seni harap edecekse ve ondan uzak durmaya çalışıp yeniye sığınıyorsan, ve yeniler seni yüzüstü bırakırsa n'aparsın?
Sonra bir bakarsın eskiler, yenileşmeye başlamış ve sen ortada kalmışsın.
   Kızgınım. Kırgınım. İçimdeki dinmek bilmez ateşi kelimelerime yansıtıyorum. Ancak çekiçle kalbini kırmak istiyor muyum? Hayır. O zaman sana dönüşürüm. O zaman eskilerle yenilerin arasında, karanlığın içinde kaybolurum. o zaman yokluğun içinde başıboş bir ruh olurum.
  Hatalarımdan ders alıyor muyum? Yoksa durmadan, bitip tükenmeden aynı hatalara bağlı kalıp onları yapmaktan kendimi alamıyor muyum?
  Keşke bu hissi söküp atabilsem. Geçici bir huzur, sahte bir neşe. Ama hayır, bunu yaşamalıyım. Her sancı, bir sonrakinde daha güçlü kılar seni. Gelecek için ödenmiş minik bir bedel.

23 Şubat 2014 Pazar

Haftasonu Müziği

Şubatın son haftasonu, Kışın son haftasında biraz rock çalalım. Zaman su gibi akarken, her renksiz kareyi müzikle renklendirelim. Otobüste, dersane yolunda, okulda, hatta kitapçıda bile kulaklık takılıyken hayat ne kadar farklı. Çıkardığınız anda gayet sıradan, normal gözüken hayata bir de kulaklıkların ardından bakın. Sanki çok sevdiğiniz bir filmde baş rol oyuncusunuz ve fon müziğiniz hafifçe çalıyor.
Yanınızdan gelip geçen her insan,
Her sevgili,
Her arkadaş grubu,
Her gülümseme,
Hepsi bir filmin parçası sadece.

  Müziğin kontrolü sendeyse, hayatının filmini kendin yazarsın.  

Five Finger Death Punch - Far from home

18 Şubat 2014 Salı

Kayıp

  Bazen,
   bir otobüste,
     yağmuru izlerken,
        kulaklıkları takmışken,
           başını cama yaslamışken,
             gözünden bir damla yaş usulca süzülürken...
  Bazen,
    Herkes güldüğünde gülersin,
      Yapay gülümsemenle,
         Cansız enerjinle,
           Üzgün.
             Kalabalığın arasına sıkışmış bir yalnızlık.
Bazen,
 Anlamsız gelir.
  Şanslısın. Mutlusun. Dışarıdan bakılınca harika bir yaşama sahipsin.
    Ama içeri girdiğinde...
      Kendin bile ne eksik olduğunu bilemezken..
        Eksikliğin kendisi olursun.

 Güçlüyüm. Mutluyum. Dostlarım. Hep yanımda olmuş, olan ve olacak dostlarım. Şans. O zaman kayıp parça ne? Beni düşüncelere boğan, derinlere daldıran, anılarda boğan katil düşünce ne?
  Neden? Tüm soruların gelmiş geçmiş en büyüğü. Kim olduğunu kaldırabilirsin, peki ya nedenini?
Binlerce düşüncenin savaş açtığı bir zihinde,
 Duygularına güvenemezken,
  Seni yarı yolda bırakan göz yaşları,
    Duvarını kıran tek bir söz.
      Ve sonra... Devam etmeni sağlayan güç nerede?
Bomboş.
Kayıp.
Paramparça.
Ama ayakta.
Nedenini bilmeden .
Çözümünü bulamadan.
Sadece hassas.
Bazen dostların yardım edemeyeceği şeyler vardır. Bazen bir köpeğin sevgi dolu bakışı çözümken, çoğu zaman müzik ilaçtır. Kendini bulduğun satırlar bastonundur.
Yıldızlar,
 Bana göz kırparlar.
   Neden?
     Bu bir işaret mi?
       Yoksa yeniden hayal gücümün ürünümü?
Hayal.
Gerçekten kopmak için bir bilet.
Yolculuk.
Müzikle yapılan, hayallere götüren bir yolculuk.
Gerçeklerden kopmak belki de tek çözüm.
Ya da gerçeğe sıkı sıkıya sarılmak.
Sarmalamak.
Ve sonra
Yıldızlar arasında,
Uzayın derinliklerinde,
Huzurlu.

7 Şubat 2014 Cuma

Haftasonu Müziği

  Ve bir sömestr daha son buldu.. Yeniden okullar açılacak. Fakat bardağın boş kısmına bakmamaya çalışıyorum. Bu yüzden tüm bardağı suyla doldurdum. Dostluklarla, eğlenceli gezilerle ve günlüğümü yazacağım komik anılarla doldurdum. Bardağımı boşaltmaya çalışan herkese karşı alaycı gülümsemelerle doldurdum. Beni değiştirmeye çalışanları atıp beni ben olduğum için, tuhaf ve anormal olduğum için kabul edenlerle doldurdum. Sömestrda ki iki hafta için iki şarkı paylaşıyorum. İyi dinlemeler :)



3 Şubat 2014 Pazartesi

KAFASIKARIŞANLARDANMISINIZ?

PES ETMEDİĞİN HER GÜN KAZANMIŞ SAYILIRSIN.
ARKAMDAN KONUŞANLAR ARKAMDA KALANLARDIR.
CARPE DIEM!
KULAKLIKLARIMIN ARDINDAN GÖRDÜĞÜM DÜNYA ÇOK FARKLI.
NEDEN?
HAYAT BAŞKA BİRİ OLMAK İÇİN ÇOK KISA.
HAYAT SINAVINDA ÜÇ DOĞRU Bİ YANLIŞI GÖTÜRÜYOR MU?
ŞAKA MISIN?
BENİ BÖYLE KABUL ETMEDİ, HOŞÇAKAL DEDİM.
I AM WHAT I AM!
OK, BYE.
RUH HALİ: KARMAKARIŞIK
İLACIMI GETİRİR MİSİN? NEREDE? IPODUMDA.
ÇÜNKÜ SEVMEDİKLERİME HAK ETTİKLERİ GİBİ DAVRANIYORUM, HERKESİN BENDEN BEKLEDİĞİ ŞEKİLDE DEĞİL.
DON'T WORRY BE HAPPY!
VE HAYAT HIZLA AKAN BİR NEHİR GİBİYDİ. SORUNLAR AKTI, GERİDE MUTLULUK KALDI.
VE TANRI YERYÜZÜNE CENNETİ GETİRDİ: N.Z <3
BANA YAPAMAYACAKSIN DİYEN HERKESE İNAT, YAPTIM.
ALWAYS AND FOREVER
ÇÜNKÜ KALEM BENİM ELİMDE. İSTER YAZARIM, İSTER SİLERİM.
SAFIM. DEĞİŞİME İNANDIM.
BELKİ SENİ SEVİYORUMDUR, BELKİ SEVDİĞİMİ SANIYORUMDUR, BELKİ DE SEVMEYİ SEVİYORUMDUR. 
DOST: GÖZYAŞINI YERDEN TOPLAMA MESLEĞİ.
TEŞEKKÜR EDERİM.
ÖZÜR DİLERİM.
HOŞÇAKAL.
ÖZGÜRLÜK !